Пры пераходзе да рыначнай эканомікі, якая суправаджалася маштабнай прыватызацыяй і скарачэннем прамысловай вытворчасці, шмат эканамічна непрывабных актываў з высокай ступенню небяспекі для навакольнага асяроддзя, здароўя насельніцтва, і тэрыторый, якія былі ў крызісным экалагічным стане, былі перададзены дзяржавай у прыватныя рукі без якіх-небудзь дакладных правілаў падзелу адказнасці за экалагічны ўрон.
Шмат у чым, менавіта гэта стала прычынай ўзнікнення вострай праблемы ліквідацыі назапашанага экалагічнай шкоды для дзеючых прадпрыемстваў.
Меркавалася, што унесены ў Дзярждуму законапраект аб змяненні Закона "Аб ахове навакольнага асяроддзя" ўвядзе дакладны парадак кампенсацыі шкоды навакольнага асяроддзі, і паслядоўнасць спосабаў яго ліквідацыі. І што самае галоўнае - вырашыць праблему кампенсацыі экалагічнага шкоды мінулых гадоў. На жаль, Законапраект ніякім чынам не вырашае гэтыя праблемы.
Больш за тое, Законапраект не вырашае канцэптуальную задачу, пра якую ўжо шмат гадоў кажуць прадстаўнікі бізнес-супольнасці, - падзел адказнасці за назапашаны экалагічны ўрон паміж дзяржавай і прыватнікам. У залежнасці ад таго, у чыёй уласнасці знаходзіўся аб'ект, генеравальны экалагічную шкоду, на момант стварэння той ці іншай часткі назапашанага экалагічнага ўрону.
При переходе к рыночной экономике, которая сопровождалась масштабной приватизацией и сокращением промышленного производства, много экономически непривлекательных активов с высокой степенью опасности для окружающей среды, здоровья населения, и территорий, которые были в кризисном экологическом состоянии, были переданы государством в частные руки без каких-либо четких правил разделения ответственности за экологический ущерб.
Во многом, именно это стало причиной возникновения острой проблемы ликвидации накопленного экологического ущерба для действующих предприятий.
Предполагалось, что внесенный в Госдуму законопроект об изменении Закона "Об охране окружающей среды" введет четкий порядок возмещения вреда окружающей среде, и последовательность способов его устранения. И что самое главное - решить проблему возмещения экологического вреда прошлых лет. К сожалению, законопроект никоим образом не решает эти проблемы.
Более того, Законопроект не решает концептуальную задачу, о которой уже много лет говорят представители бизнес-сообщества, - разделение ответственности за накопленный экологический ущерб между государством и частником. В зависимости от того, в чьей собственности находился объект, генерирующий экологический ущерб, на момент создания той или иной части накопленного экологического ущерба.
