Довад аб тым, што ён з'яўляецца добрасумленным набытчыкам не мае правага значэння для ўстанаўлення рэчаіснасці спрэчнай здзелкі ў сілу наступнага.
У адпаведнасці з пунктам 34 Пастановы Пленума Вярхоўнага Суда РФ N 10, Пленума ВАС РФ N 22 ад 29.04.2010 «Аб некаторых пытаннях, якія ўзнікаюць у судовай практыцы пры вырашэнні спрэчак, звязаных з абаронай права ўласнасці і іншых рэчавых правоў» спрэчка аб вяртанні маёмасці, які выцякае з дагаворных адносін або адносін, звязаных з ужываннем наступстваў несапраўднасці здзелкі, падлягае вырашэнню ў адпаведнасці з заканадаўствам, якое рэгулюе гэтыя адносiны.
Становішча параграфа 2 кіраўніка 9 ГК РФ аб несапраўднасьці здзелак не ставяць магчымасць прызнання здзелкі несапраўднай у залежнасць ад добрасумленнасці яе боку.
Довод о том, что он является добросовестным приобретателем не имеет правого значения для установления действительности спорной сделки в силу следующего.
В соответствии с пунктом 34 Постановления Пленума Верховного Суда РФ N 10, Пленума ВАС РФ N 22 от 29.04.2010 «О некоторых вопросах, возникающих в судебной практике при разрешении споров, связанных с защитой права собственности и других вещных прав» спор о возврате имущества, вытекающий из договорных отношений или отношений, связанных с применением последствий недействительности сделки, подлежит разрешению в соответствии с законодательством, регулирующим данные отношения.
Положения параграфа 2 главы 9 ГК РФ о недействительности сделок не ставят возможность признания сделки недействительной в зависимость от добросовестности ее стороны.
